Uch, w końcu jestem w swoim łóżku, na swojej stancji, ze swoim świętym spokojem. Naprawdę, po takim dziwno-szalonym weekendzie ciepłe łózko, długa, gorąca kąpiel i szklanka ciepłego piwa to szczyt moich marzeń.
Gdyby w perspektywie nie znajdowała się nauka angielskiego (przymusowa i na pamięć, co jak znam życie, mimo 4 dniowej nauki i tak pójdzie na marne, bo moja pamięć robi mi figle i nie zapamiętuje na raz takiej ilości materiału) to byłabym już naprawdę bardzo przeszczęśliwa ;D
Na roomie cicho, tym z CC. Ale byłam w piątek w Warszawie na interview z APiA i przyznam, że jestem zadowolona z "obsługi". Dziewczyny zdaje się niewiele starsze ode mnie, miłe, bezpośrednie, bez bawienia się w "panie" - podeszły do mnie po koleżeńsku. Rozmowa po angielsku była długa i dość ciężka, bo miałam pustkę w głowie. Ostatecznie jednak wszystko co chciałam, powiedziałam, specjalistyczne - medyczne zwroty mówiąc po prostu po polsku. Odebrano moje dokumenty - referencje, chociaz wstyd pokazac, zostały jednak zaakceptowane...No i w przyszły piątek mam mieć już otwarty room w APiA ;> Co niezwykle mnie cieszy, bo marzy mi się już jakiekolwiek poruszenie w tej kwestii.
Sama podróż do Warszawy była obfitująca w wydarzenia. A może nie tyle do Warszawy ile z Warszawy.Musiałam na gwałt wracać, więc hopla, w pierwszy lepszy bus w moje strony. Dzięki czemu przestałam bite dwie godziny w busie, w butach na obcasie, gdzie w lewym utkwiło niezwykle irytujace, duze ziarenko piasku - zwyczajny kamyczek.
Spotkanie z Brycem i Megi zostało więc odwołane, ale bez obaw - bede jeszcze w Warszawie w sprawie wizy i podejrzewam ze przy innych okazjach, więc jeszcze będę miała szanse poznać te dwojke.
Przyszły tydzień szykuje się pracowicie.Przyznam szczerze, że marzę już o feriach, bo mimo wolontariatu, odpocznę sobie psychicznie od szkoły. Podobno jestem nieznośna, a sama juz zauawazylam, ze mam opcje "zrobie co mam zrobic i chce miec swiety spokoj".
O losie, jak ja nienawidze tej szkoły ;<
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz